موقعی که ارگان های لگنی مانند رحم، مثانه و یا روده بزرگ از قسمت واژن ایجاد برآمدگی کند یا مانند یک کیسه یا برآمدگی از واژن خارج شود.
اکثر زنان از پرولاپس خود اطلاعی ندارند. برخی احساس فشار یا احساس برآمدگی (خارج شونده از واژن )را دارند. پزشک شما معاینه پرولاپس را در حالت دراز کشیده یا ایستاده انجام می دهد و از شما می خواهد برای معاینه دقیق تر به واژن خود زور وارد کنید(مثل هنگامی که می خواهید ادرار یا مدفوع را دفع کنید).
فاکتورهای زیادی وجود دارد که موجب پرولاپس لگنی می شود:
اگر پرولاپس شمارا اذیت نمی کند و شما مشکلی در دفع ادار و مدفوع ندارید شما نیاز به درمان ندارید.
اگر شما در حمام رفتن مشکل دارید و یا پرولاپس شما شدید می باشد استفاده از وسیله کمکی پساری می تواند کمک کننده باشد.پساری وسیله است که در داخل واژن قرار داده می شود تا ارگان های رحمی را در محل خود نگه دارد.
انواع و اندازه های متفاوتی دارد.
پزشک شما راحتترین نوعی که برای شما مناسب است را انتخاب می کنند که شما به راحتی بتوانید کار کنید، بایستید، بنشینید، راه بروید و در موقع دستشویی رفتن مشکلی نداشته باشید.
وقتی پساری برای شما تعبیه شد باید یک یا دو هفته بعد جهت پیگیری از لحاظ معاینه و بررسی عملکرد پساری مراجعه کنید.
سپس پزشک شما به شما می گوید جلسه مراجعه بعدی(جهت بررسی پساری و پاسخ به سوالات شما) چه موقع می باشد.
بیشتر مواقع می توانید خودتان پساری را بیرون آورده و با آب و صابون شسته و مجدد آنرا خودتان تعبیه کنید. برخی از انواع پساری ممکن است نیاز باشد توسط پزشک خارج شده و شسته شوند.
پزشک شما در برخی موارد کرم داخل واژنی تجویز می کند تا ترشحات واژنی را درمان و در برخی موارد پیشگیری کند.
در موقع رابطه جنسی پساری می تواند در جایگاهش بماند.
نوعی تمرینات ورزشی هستند که منجر به تقویت عضلات لگنی می شوند.
پزشک شما می تواند به شما انجام آن را اموزش دهد به گونه ای که شما برای 5 ثانیه به واژن خود فشار وارد می کنید(مثل مواقعی که ادرار دارید) و سپس 5 ثانیه استراحت می کنید. این اقدام را 15 تا 20 بار در روز تکرار کنید.
این تمرین را در هر مکانی و وضعیتی می توان انجام داد شامل:
تمرینات کگل در درمان بی اختیاری ادراری هم موثر می باشد در نوعی از بی اختیاری که شما در موقع سرفه یا عطسه کردن بی اختیار، ادرار دفع می کنید و یا قادر به نگه داشتن ادرار در مواقع اورژانسی نیستید و قبل از رسیدن به دسشویی ادرار می کنید. گزینه های دیگر در درمان بی اختیاری ادراری شامل جراحی می باشد.
دکتر فاطمه دهقانی فیروزآبادی
پزشک عمومی
پروبیوتیک ها به ارگانیسم های زنده ای(باکتری و مخمرها) گفته می شوند که برای بهبود سلامت لازم هستند.
بدن ما محل زندگی هزاران ارگانیسم می باشد و تنوع مناسب این موجودات عامل سلامتی بدن مان می باشد. انواع متفاوت میکروارگانیسم ها مسئول کارهای متفاوتی هستند. تعدادی از آن ها بوسیله ی مبارزه با ارگانیسم های ایجاده کننده بیماری از ما محافظت می کنند. برخی از این ارگانیسم ها با سلولهای ایمنی جهت کنترل التهاب و جلوگیری از واکنش های آلرژیک تعامل میکند.
ارگانیسم های زنده سالم و حافظ سلامتی ما توسط غذاهای خاصی که ما می خوریم همزمان با ما تغذیه می شوند. در برخی مواقع (مانند مصرف آنتی بیوتیک ها یا داشتن اسهال) تعداد این ارگانیسم ها کم می شود که در این مواقع با مصرف پروبیوتیک ها میتوان تعداد این ارگانیسم های محافظتی را افزایش داد.
پروبیوتیک ها در موارد اسهال های ناشی از مصرف آنتی بیوتیک اسهال های ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل کولیت السراتیو سندرم روده تحریک پذیر می تواند موثر باشد. هم چنین در مشکلات کولیت در نوزادان نیز موثر می باشد.
پروبیوتیک ها در مواردی که بیمار پانکراتیت یا بیماری کرون دارد موثر نمی باشند.
بیفیدوباکتریوم، لاکتوباسیل، لوکونوستوک، ساکارومیس، بولاردی و استرپتوکوک.
پروبیوتیک ها برای اکثر افراد بی خطر محسوب می شوند( نوزادان، کودکان، بزرگسالان و افراد مسن). اما ممکن است در افراد با سابقه سرطان و یا نقص سیستم ایمنی منجر به عفونت های خونی شدید شوند.
سه چیز مهم است:
دکتر فاطمه دهقانی فیروزآبادی
پزشک عمومی
تشنج به حرکات غیرارادی بدن که قابل کنترل نمی باشند و ناشی از اختلال کارکرد اعصاب مغزی می باشند گفته می شود.
صرع به زمانی گفته می شود که تشنج بارها و بارها رخ دهد. به صرع گاهی بیماری تشنجی گفته می شود.
در بیشتر مواقع علت مشخص نمی باشد. در برخی مواقع ناشی از آسیب مغز می باشد و در برخی موارد بصورت ارثی منتقل می شود.
تقریبا از هر 100 نفر یک نفر دچار صرع می شود.
انواع متنوع تشنج وجود دارد و اکثر افراد بیش از یک نوع صرع را نشان می دهند.
شایع ترین نوع تشنج موقعی است که فرد بیهوش می شود و بر روی زمین می افتد و حرکات تند و تیز دارد و گاها فرد ممکن است بی اختیاری ادرار پیدا کند که منجر به خیس شدن شلوارش شود.
بعد از تشنج فرد ممکن است به خواب عمیق برود یا خواب آلود و گیج باشد.
فرد بعد از تشنج صحنه های تشنج و انچه درست قبل از آن اتفاق افتاده است را به یاد نمی آورد.
در انواع دیگر تشنج فرد ممکن است کاملا بیهوش نشود.
گاهی اوقات پزشک با صحبت کردن با شما متوجه صرع می شود در برخی موارد دیگر با دیدن تغییرات نواری در نوار مغزی یا انجام آزمایش خون و اسکن مغز پی به بیماری صرع می برد.
معمولا با دارو درمان می شوند دارودرمانی بر اساس نوع تشنج، دفعات آن، سن بیمار و بیماری زمینه ای در بیمار متفاوت است.
معمولا(نه همیشه) داروها کنترل کننده هستند. از هر 10 نفر 7 نفر با دارو تشنج شان کنترل می شود.
بله در برخی موارد. گاهی ممکن است بدنبال مصرف داروها، احساس خستگی و یا سرگیجه و عدم هماهنگی در فعالیت های روزانه داشته باشید.در برخی موارد اختلال در تمرکز و فکرکردن ایجاد می کنند و در برخی موارد منجر به تاری دید می شوند.
دکتر فاطمه دهقانی فیروزآبادی
پزشک عمومی
کهیر به برجستگی های پوستی ناشی از خارش در لایه های سطحی پوست گفته می شود.
می توانند بدون رنگ، صورتی یا قرمز باشند ومعمولا بسیار خارش دار می باشند.
ضایعات پوستی اغلب بیضی شکل یا گرد می باشند اما می توانند به اشکال دیگر هم باشند.
اندازه آن ها معمولا یک تا دو سانتی متر بوده که میتواند کم تر یا بیشتر باشد.
می توانند با ضایعات کهیری مجاور ترکیب شوند و کهیر بزرگتری ایجاد شود.
گاهی اوقات کهیر در لایه های عمیق تری ایجاد شده که همراه با التهاب و تورم بوده و دردناک می باشد.
کهیرها معمولا روی پوست اثر می گذارند. اما گاهی اوقات می توانند منجر به حساسیت شدید شوند که کل بدن را درگیر می کند. چه موقع اتفاق می افتد؟ مواقعی که همراه با سرگیجه، دردهای شدید معده، تورم شدید یا مشکل در تنفس باشد. در این موارد باید سریعا به اورژانس مراجعه نمود.
کهیرها معمولا در طی چند دقیقه تا چند ساعت محو می شوند.
بعد از محوشدن هیچ آثاری باقی نمی ماند به جزخراش های ناشی ازخارش شدید.اما کهیرهای جدید ممکن است بدنبال ضایعات اولیه ایجاد شوند. در بیشتر افراد ممکن است کهیرها طی چند روز یا چند هفته مجدد ایجاد شوند. در برخی افراد ممکن است بازگشت در حد چند دقیقه و گاها تا یکسال بعد اتفاق بیفتد که به آن کهیر مزمن گفته می شود.
افراد در تمام سنین ممکن است دچار کهیر شوند حدود یک نفر از هرپنج نفردر طول زندگی شان دچار کهیر می شوند.اما از هر 20 نفر یک نفر دچار کهیر مزمن می شود که بیش از شش هفته طول می کشد.
البته در بیشتر موارد علل خاصی یافت نمی شود.
پزشک شما با گرفتن شرح حال در مورد محرک ها و انجام معاینه پوستی کهیر را تشخیص می دهد.
چون کهیر سریع محو می شود (قبل از رسیدن به بیمارستان و رویت توسط پزشک تان) ، بهتر است از ضایعات عکس گرفته شوند.
آزمایش خون معمولا نیاز نیست مگر در موارد کهیر مزمن که تا شش هفته بصورت مکررعود می کنند یا مواردی که پزشک تشخیص خاصی را مدنظر دارد.
بهترین روش درمانی، پیشگیری از محرک های ایجاد کهیر است در مواردی که پزشک تشخیص قطعی می دهد.
در صورت لزوم پزشک شما داروی آنتی هیستامین تجویز می کند. شما می توانید این دارو را بدون نسخه پزشک هم دریافت کنید. در مواردی که لازم به دوز بیشتر دارو می باشد باید تحت نظر پزشک تان دارو را مصرف کنید. گاهی موارد نیاز به مصرف داروهای دیگری در درمان کهیر می باشد.
دکتر فاطمه دهقانی فیروزآبادی
پزشک عمومی
غده ی تیروئید در قسمت جلوی گردن شما وجود دارد و باعث تولید هورمون هایی می شود که به بدن شما در مصرف انرژی کمک می کند. پرکاری تیروییدی زمانی اتفاق می افتد که مقدار هورمون تیروئید در بدن زیاد می باشد و این باعث افزایش عملکرد بدن می شود. پرکاری تیروئید ساب کلینیکال یک نوع خفیف پرکاری تیروئید می باشد که بیمار یا علائمی ندارد و یا علائمش خفیف است.
چندین عامل می تواند منجر به تولید بسیار زیاد هورمون تیروئید شود:
از حدود 100 نفر فقط سه نفر دچار پرکاری تیروئید ساب کلینیکال می شوند. این بیماری درافراد مسن و افرادی که ید کافی در غذایشان وجود ندارد شایع تر است.
معمولا بدون علامت هستند اما ممکن است علائم زیر را داشته باشند:
چنانچه علائم بیشتر یا شدیدتری دارید احتمال ابتلای شما به این بیماری بیشتر است.
افرادی که بالای 65 سال سن داشته و دچار پرکاری ساب کلینیکال باشند دچار ضربان قلب نامنظم به نام فیبریلاسیون دهلیزی می شوند. خانم های یائسه با پرکاری ساب کلینیکال به نسبت سایر خانم ها کاهش تراکم استخوان دارند.
اکثر پزشکان بیماران را فقط در موارد بروز علائم آزمایش می کنند. هنوز مشخص نیست درمان پرکاری تیروئید ساب کلینیکال برای سلامتی مفید می باشد یا خیر.
دکتر فاطمه دهقانی فیروزآبادی
پزشک عمومی
نوعی جراحی است که برای ترمیم اختلالات بینایی استفاده می شود. این روش به افراد کمک می کند تا بینایی بهتری داشته باشند.
یک لایه نازکی از لایه ی جلوی چشم برش داده می شود و سپس با لیزر بافت اضافی سوزانده می شود وسپس یک لایه نازک جایگزین می شود.
افراد بزرگسالی که شماره عینک آن ها در طی سال گذشته تغییری نداشته است.
بیشتر افراد بعد از عمل لیزیک نیازی به استفاده از عینک و یا لنزهای تماسی ندارند. در برخی از موارد نیاز به درمان ثانویه برای به دست آوردن بینایی کامل می باشد. برخی افرادی که نیاز به بینایی بسیارخوب دارند( مانند خلبانان و پزشکان) ممکن است بعد از عمل لیزیک هنوز نیازبه عینک داشته باشند.افرادی که از عینک مطالعه استفاده می کنند ممکن است بعد از لیزر، بازهم نیاز به استفاده از عینک داشته باشند.
مشکلات جدی و کاهش بینایی بعد از لیزیک نادر است. برخی افراد به دنبال لیزیک دچار خشکی چشم می شوند. قطره های چشمی و درمان های دیگر معمولا کمک کننده است اما در برخی افراد ممکن است این مشکل تا مدت طولانی ادامه داشته باشد.
مشکلات دیگری که گاها بعد از عمل لیزیک اتفاق می افتد شامل دید مبهم، مشکل در دید شبانه و دیدن هاله های نورانی اطراف چراغ می باشد که معمولا بعد از شش ماه از جراحی برطرف می شوند.
لایه ی جایگزین بر سطح چشم در عمل لیزیک می تواند در موارد ضربه شدید و سقوط ناگهانی جدا شود و بهتر است افرادی مانند ورزشکاران بوکس، شناگران با شیرجه های ناگهانی و بازیکنان راکتبال با پزشک خود در مورد گزینه های جایگزین جهت تصحیح بینایی خود صحبت کنند.
دکتر فاطمه دهقانی فیروزآبادی
پزشک عمومی
از تمام نوزادان متولد شده برای بررسی برخی بیماریها در بدو تولد نمونه خون گرفته می شود.
هم چنین از لحاظ کاهش شنوایی و مشکلات قلبی نیز بررسی می شوند.
24 تا 48 ساعت بعد از تولد نوزاد، یک پرستار چند قطره خون از پاشنه پای نوزاد برای آزمایش می گیرد.
تمام نوزادان باید جهت 34 آزمایش اصلی بررسی شوند و بر اساس شرایط نوزاد ممکن است ازمایشات متفاوتی نیز انجام شود که می توانید از پزشک خود در مورد آن ها سوال کنید.
نتایج آزمایش ها طی 24 ساعت از نمونه گیری آماده می شود. شما ممکن است از بیمارستان مرخص شوید و در صورت مثبت بودن برخی از آزمایشات، پزشک یا کارکنان مراکز درمانی غربالگری نوزادان، با شما تماس می گیرند.
نوزادان با بیماری های خاص ممکن است در بدو تولد سالم به نظر برسند.غربالگری در نوزادان منجر به تشخیص زودهنگام بیماری و درمان سریعتر می شود تا از اختلالات جدی جلوگیری شود. برخی از این اختلالات ممکن است در صورت عدم درمان منجر به بیماری های لاعلاج در کل عمر نوزاد شوند و برخی موارد هم منجر به مرگ زودرس می شوند.
در صورتی که هر گونه سوالی در مورد آزمایشات و اختلالات دوران نوزادی دارید بهتر است با پزشک خود صحبت کنید.
دکتر فاطمه دهقانی فیروزآبادی
پزشک عمومی
ورزش می تواند سلامتی شما را بهبود ببخشد و به شما کمک می کند که بدنی قوی و اندامی متناسب داشته باشید. ورزش به شما کمک می کند که در پیری بتوانید به طور مستقل کارهایتان را انجام دهید.
اکثر افراد مسن می توانند با خیال راحت ورزش کنند. چنانچه مطمئن نیستید که ورزش کردن برای شما بی خطر است و یا دارای بیماری هستید که هنوز به طور کامل کنترل نشده است باید در مورد ورزش کردن با پزشک خود مشورت کنید.
با ورزش هایی که احساس راحتی می کنید شروع کنید. این روش به شما کمک می کند از صدمه دیدن در امان باشید.
ورزش هایی را انجام دهید که از آن ها لذت می برید و متناسب با زندگی روزمره شما می باشد.
بهتر است در یک باشگاه ورزشی و تحت نظر مربی بدن سازی ورزش کنید.
بهترین فعالیت برای شروع ورزش پیاده روی می باشد.
چنانچه به ورزش کردن عادت کردید آرام آرام زمان انجام فعالیت های ورزشی تان را افزایش دهید و سپس سعی در انجام فعالیت های ورزشی سنگین تر داشته باشید.
هنگام ورزش کردن لباس های راحتی و گشاد بپوشید و کفش مناسب و راحت استفاده کنید.
در طول ورزش کردن آب بنوشید.
چهار نوع ورزش وجود دارد که شما می توانید انجام دهید:
ورزش های هوازی باعث می شود شما سریعتر نفس بکشید وضربان قلب شما تندتر بزند.
اگر می توانید در هنگام ورزش کردن آواز بخوانید احتمالا ورزش راحتی است.
اگر در هنگام فعالیت به سختی می توانید صحبت کنید ورزش سنگین بوده و باید فعالیت ورزشی خود را کند کنید.
شما باید بتوانید موقع ورزش کردن به راحتی صحبت کنید.
شما باید به تدریج فعالیت های ورزشی خود را به 30 دقیقه( در اکثر و یا تمام روزهای هفته) افزایش دهید.
اگر شما 30 دقیقه در روز فرصت برای ورزش ندارید در سه مرحله ی 10 دقیقه ای ورزش کنید.
این ورزش ها به تقویت ماهیچه های شما کمک می کند. نمونه هایی از این فعالیت های تقویت عضله شامل ورزش های قدرتی با صندلی است.
شما باید اول 10 تا 15 بار(یک ست) یک حرکت را انجام دهید سپس استراحت کنید و سپس حرکت را 10 تا 15 بار دیگر تکرار کنید. سعی کنید به آرامی دو یا سه ست را انجام دهید و انواع مختلف فعالیت های تقویت عضله را حداقل دو روز در هفته انجام دهید.
تمرینات تعادلی باعث تقویت تعادل و کاهش احتمال افتادن می شود.به آرامی حرکت را شروع کنید و سعی کنید فعالیت های تعادلی را سه روز در هفته انجام دهید. نمونه هایی از تمرینات تعادلی شامل نگه داشتن تعادل با ایستادن روی دیوار یا صندلی وسپس ایستادن بر روی یک پا برای ده ثانیه می باشد و سپس این حرکت را 10 بار تکرار کنیدو در ادامه با پای دیگر این حرکت را انجام داده و 10 بار تکرار کنید.
تمرینات کششی باعث تقویت انعطاف پذیری شما می شود. این فعالیت ها شامل حرکات کششی به بالای سر می باشد. حرکات کششی باید بعد از تمرینات هوازی یا قدرتی انجام شود. به آرامی حرکات کششی را شروع کنید تا به اندازه دلخواه برسید (بدون احساس درد) و سپس به مدت 10 تا 30 ثانیه آن را نگه دارید. سپس استراحت کرده و نفس عمیق کشیده و مجدد با کشش بیشتر ادامه دهید.
اگر بیش از یک یا دو روز درد دارید باید با پزشک خود صحبت کنید.
دکتر فاطمه دهقانی فیروزآبادی
پزشک عمومی
شنا کردن معمولا یک فعالیت سالم و مطمئن می باشد. ممکن است با بلعیدن آب یا از طریق یک زخم پوستی شما آلوده و بیمار شوید. عفونت از راه استخرهای آب نیز ممکن است منتقل شود حتی اگر آب با کلر تصفیه شده باشد.
در استخرها باکتری، ویروس و انگل هایی وجود دارد که در آب تصفیه شده هم می توانند زنده بمانند.
دکتر فاطمه دهقانی فیروزآبادی
پزشک عمومی