نوعی جراحی است که برای ترمیم اختلالات بینایی استفاده می شود. این روش به افراد کمک می کند تا بینایی بهتری داشته باشند.
یک لایه نازکی از لایه ی جلوی چشم برش داده می شود و سپس با لیزر بافت اضافی سوزانده می شود وسپس یک لایه نازک جایگزین می شود.
افراد بزرگسالی که شماره عینک آن ها در طی سال گذشته تغییری نداشته است.
بیشتر افراد بعد از عمل لیزیک نیازی به استفاده از عینک و یا لنزهای تماسی ندارند. در برخی از موارد نیاز به درمان ثانویه برای به دست آوردن بینایی کامل می باشد. برخی افرادی که نیاز به بینایی بسیارخوب دارند( مانند خلبانان و پزشکان) ممکن است بعد از عمل لیزیک هنوز نیازبه عینک داشته باشند.افرادی که از عینک مطالعه استفاده می کنند ممکن است بعد از لیزر، بازهم نیاز به استفاده از عینک داشته باشند.
مشکلات جدی و کاهش بینایی بعد از لیزیک نادر است. برخی افراد به دنبال لیزیک دچار خشکی چشم می شوند. قطره های چشمی و درمان های دیگر معمولا کمک کننده است اما در برخی افراد ممکن است این مشکل تا مدت طولانی ادامه داشته باشد.
مشکلات دیگری که گاها بعد از عمل لیزیک اتفاق می افتد شامل دید مبهم، مشکل در دید شبانه و دیدن هاله های نورانی اطراف چراغ می باشد که معمولا بعد از شش ماه از جراحی برطرف می شوند.
لایه ی جایگزین بر سطح چشم در عمل لیزیک می تواند در موارد ضربه شدید و سقوط ناگهانی جدا شود و بهتر است افرادی مانند ورزشکاران بوکس، شناگران با شیرجه های ناگهانی و بازیکنان راکتبال با پزشک خود در مورد گزینه های جایگزین جهت تصحیح بینایی خود صحبت کنند.
دکتر فاطمه دهقانی فیروزآبادی
پزشک عمومی