کمردرد معمولا علت خاصی نداشته و مکانیکی است.
کمردرد مکانیکی عموما از ستون فقرات ،دیسک های بین مهره ای یا بافت نرم ایجاد می شود.
نکات بالینی و هشدار دهنده زیر می توانند در شناسایی کمردرد های غیر مکانیکی و ارزیابی سریع و انجام تصویر برداری اورژانسی موثر باشند:
تصویربرداری در بررسی اولیه، مختص بیمارانی است که مشکوک به سندرم دم اسبی، بدخیمی، شکستگی یا عفونت ستون فقرات هستند.
رادیوگرافی ساده ستون فقرات کمری: برای ارزیابی شکستگی و ناهنجاری استخوانی کاربرد دارد.
برای بررسی منبع اختلالات عصبی و درگیری های بافت نرم از MRI استفاده می شود.
روش های درمانی متفاوت جهت درمان کمردرد مکانیکی وجود دارد اما فواید این درمان ها هنوز بصورت قطعی اثبات نشده است.
برخی شواهد استفاده از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی، مواد مخدر و داروی توپیرامات را برای درمان کوتاه مدت کمردرد مکانیکی موثر می دانند.
شواهدی در مورد بهبود کمردرد مکانیکی با استفاده از استامینوفن، داروهای ضدافسرگی (بجز دولوکستین)، شل کننده های عضلات اسکلتی، استفاده از چسب های آغشته به لیدوکائین، تحریک اکتریکی اعصاب از طریق پوست وجود ندارد.
شواهد قوی برای درمان موثر کمردرد مزمن مکانیکی در کوتاه مدت و شواهد نسبی برای درمان طولانی مدت آن با استفاده از یوگا وجود دارد.
تکنیک های مختلف درانجام مداخلات بر روی ستون فقرات (درمان پوکی استخوان، درمانهای دستکاری ستون فقرات) فواید نامشخصی در درمان موارد حاد و مزمن را گزارش کرده اند.
روش های فیزیوتراپی مانند روش مک کنزی احتمال عود کمردرد و تعداد مراجعات به مراکز درمانی جهت درمان را کاهش می دهند.
دکتر فاطمه دهقانی فیروزآبادی
پزشک عمومی
دکتر بابک قلعه باغی
فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی