کلستریدیوم دیفیسیل (C. diff.) نوعی باکتری است که در روده انسان مانند دیگر باکتری های مفید بدون اینکه بیماری ایجاد کند زندگی می کند. این باکتری همچنین در محیط زیست مانند خاک، آب و مدفوع حیوانات نیز وجود دارد. اکثر افراد در حالت طبیعی با وجود این باکتری بیمار نمی شوند اما اگر عدم تعادل در روده ایجاد شود این باکتری ها شروع به ترشح سموم کرده و سبب تحریک و حمله به روده می شوند و این همان چیزی است که منجر به علایم بیماری کلستریدیم دیفیسیل می شود.
عفونت های کلستریدیوم دیفیسیل می تواند خفیف یا شدید باشد.
پس از مصرف آنتی بیوتیک علایم عفونت شروع شود و بیش از 3 روز طول بکشد یا بدتر شود.
مهمترین عامل خطر استفاده از آنتی بیوتیک است. آنتی بیوتیک ها تعادل طبیعی روده را مختل می کنند. مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک یا استفاده از انواع مختلف آن ها، احتمال بیماری را افزایش می دهد. افراد مسن بالای 65 سال در معرض خطر بیشتر ابتلا به عفونت کلستریدیوم دیفیسیل هستند.
اگر از سلامتی خوبی برخوردار باشید به احتمال زیاد به عفونت کلستریدیوم دیفیسیل دچار نخواهید شد.
پزشک برای تشخیص به بررسی آزمایش مدفوع و گاهی تصویر برداری با اشعه ایکس و به ندرت سی تی اسکن از روده بزرگ بیمار نیاز دارد. برخی افراد حامل بیماری هستند اما علایمی ندارند. برای تشخیص می توانید آزمایش دهید. اگر آزمایش مثبت همراه با علایم عفونت باشد شما مبتلا به عفونت کلستریدیوم دیفیسیل هستید.
عفونت کلستریدیوم دیفیسیل مسری است و می تواند به افراد دیگر هم منتقل شوند. این باکتری ها مدت ها می توانند در سطوح مختلف مانند صندلی توالت، تلفن و دستگیره در و ... باقی بمانند. رعایت بهداشت برای جلوگیری از انتقال عفونت ضروری است.
اگر عفونت کلستریدیوم دیفیسیل دارید، قبل از غذا خوردن و پس از رفتن به دستشویی، دستان خود را با آب و صابون بشویید برای تمیز کردن سطوحی که لمس کرده اید از یک ضدعفونی کننده حاوی کلر استفاده کنید تا از انتقال عفونت به دیگران جلوگیری شود. از هر 5 نفر 1 نفر به طور مجدد به این بیماری مبتلا می شوند.
اگر هنگام مصرف آنتی بیوتیک نشانه هایی از عفونت داشتید، مصرف آنتی بیوتیک را فورا قطع کنید. حدود 25٪ از بیماران با 2 تا 3 روز قطع مصرف آنتی بیوتیکی بهبود می یابند. در موارد شدید، پزشک یک دوز 10 روزه از آنتی بیوتیک را تجویز می کند که در درمان عفونت موثر است. مترونیدازول و وانکومایسین برای درمان مفید هستند و 72 ساعت پس ازمصرف بهبودی حاصل می شود. حدود 15 تا 35 درصد موارد علایم بیماری باقی می ماند که به مصرف دوز دوم آنتی بیوتیک نیاز خواهد داشت. پس از بهبودی برای جبران آب بدن خود که در اسهال از دست داده اید مایعات فراوان بنوشید. از فرآورده های شیر و غذاهایی که حاوی آرد گندم هستند یا فیبر زیادی دارند خودداری کنید. دستگاه گوارش شما ممکن است برای چند روز نسبت به به آن ها حساس باشد.
اگر عفونت بدتر شود، کمبود آب شدید بدن و یبوست را در پی دارد. در موارد نادر عفونت می تواند به سپسیس (یک عفونت خون خطرناک) یا یک سوراخ در روده شما منجر شود.
اگر اسهال دارید و فکر می کنید ممکن است ناشی از عفونت کلستریدیوم دیفیسیل باشد، قبل از مصرف داروهای ضد اسهال با پزشک خود مشورت کنید. این داروها می توانند عفونت شما را بدتر کنند.
برخی پروبیوتیک ها یا "باکتری های خوب" به جلوگیری از عود عفونت کلستریدیوم دیفیسیل کمک می کنند. قبل از مصرف هرگونه مکمل با پزشک خود مشورت کنید تا دستور العمل مصرف آنتی بیوتیک ها را به شما بگوید.
سیده طاهره میرصالحی
کارشناس زیست شناسی و کارشناس ارشد بیوشیمی
دکتر بابک قلعه باغی
فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی